βειέλοπες

βειέλοπες· ἱμάντες, used as crowns for victors at Sparta, Hsch. [full] βεικάδες,

A the skins of animals which die naturally ([dialect] Lacon.), Id. [full] βεικάσθων· κατ' ὀλίγον προβάς, Id. (leg. βιβάσθων). [full] βείκατι (β = ϝ), = εἴκοσι ([dialect] Lacon.), Id. [full] βείκηλα· νωχελῆ, ἀχρεῖα ([dialect] Lacon.), Id. [full] βειλαρμόστας, [full] βειλάρχας, = ϝιλ- ([dialect] Tarent.), Id. [full] βείλομαι, [dialect] Boeot., = βούλομαι (q. v.). [full] βείομαι, [full] βείω, v. sub βέομαι.